Dzień Babci i Dziadka
Dobrze, że święta przedłużają się, wypełniając w ten sposób pustkę i szarość, a pisać to można szczególnie w styczniu, gdy za oknem jest jak jest. W pokoju, choć nieco przyschła, nadal stoi choinka, a świecące ledowo reniferki rozjaśniają ciemności miasta. A jeśli ktoś już choinkę zwinął, a reniferków nie ogląda, bo nie wychodzi bez potrzeby z domu w to zimno, dostał w prezencie Dzień Babci i Dziadka. Dla mnie zaczął się już w zeszłym tygodniu, w czwartek, bo prowadziłam wtedy warsztaty międzypokoleniowe w Terminalu Gocław, które nazwałam „Babcia i dziadek też mają marzenia”. Chciałam, żeby dzieci przeprowadziły ze swoimi dziadkami i babciami wywiady o ich marzeniach, a potem przygotowały dla nich ‘kuferki marzeń’ z odpowiednimi rysunkami. Wyszło wzruszająco i pięknie i mam nadzieję, że dzięki temu dzieci poczuły, że ich dziadkowie i babcie nie są tylko ramionami do przytulania, rękami do robienia placków i kimś kto bez zmrużenia oka będzie oglądał jak tańczą i śpiewają, albo rozchla